Lamine dişler, dişlerin ön yüzeylerinden çok az aşındırma yapılarak, halk arasında yaprak porselen olarak da adlandırılan çok ince seramik yapılar olarak hazırlanıp dişlerin dış yüzeylerine yapıştırılan dişlerdir. Genelde laminelerin yapısı yüksek ışık geçirgenliği olan doğal dişi taklit etme kapasitesi yüksek olan emax yapıda üretilirler
Lamine uygulaması yapılırken dişin sadece dış yüzeyinden çok az aşındırma-küçültme işlemi yapılır; dişlerin iç yüzeylerine hiçbir işlem yapılmaz. O yüzdenden de son derece dişin sağlığını koruyan bir yöntemdir. Fakat lamine uygulanacak dişler çepeçevre kesilip, küçültülmediği için yapılan lamine dişlerin fiziksel tutuculuğu son derece düşüktür.
Laminelerin böyle sağlam bir şekilde ağızda kalabilmesi için lamine dişlerin yapıştırılma protokolünün çok doğru uygulanması gerekir. Sonucun başarılı olabilmesi için kaliteli malzeme ve titiz bir çalışma şarttır. Her şeyden öce yapılan lamine dişlerin ağızdaki dişlerle ve dişetiyle maximum uyumda çalışılmış olması gerekir.
Lamine dişlerin iyi uyumlu olduğundan emin olduktan sonra yapıştırma işlemine geçilebilir. Önce lamine dişlerin yapışkan madde koyulacak iç yüzeylerinde asitleme ve silan (bağlayıcı ajan) uygulaması yapılır. Sonra aynı işlemler ağızdaki dişlerin yüzeylerine uygulanır. Lamine dişleri (yaprak porselen) yapıştırmak için özel olarak üretilmiş rezin simanlarla yapıştırma işlemi uygulanır ve yapıştırıcının polimerize olması için (sertleşmesi) ışık uygulaması yapılarak yapıştırma işlemi bitirilir.
Lamine dişlerin tutuculuğunu etkileyen faktörleri şöyle sıralayabiliriz:
Tüm prosedür titizlikle uygulandığında lamine dişlerin düşme riski oldu düşüktür. Yine de lamine diş yaptırmış hastaların ön dişlerleriyle koparıp çekme ya da çok sert gıdalar tüketmesi tavsiye edilmez. Çünkü lamine diş uygulamaları tam diş kaplamalarına göre daha hassas ve daha kırılgan yapılardır. Ne kadar dikkatli kullanım olursa hastalar o kadar uzun süre sorunsuz bir şekilde sağlıkla lamine dişlerini kullanabileceklerdir.